GPS większości nie złapał. Przeszliśmy przynajmniej 13km co zajęło więcej niż 3 godziny.

Akurat na czas rocznicy ślubu i premiery Gwiezdnych Wojen musiałem wyjechać.

Plan na drugi dzień pobytu w Kudowie Zdrój składał się na wizytę w Kaplicy Czaszek i muzeum zabawek. Gdy dotarliśmy do Kaplicy Czaszek okazało się, że jest pod nadzorem Kościoła katolickiego. Mimo tego skusilibyśmy się na zwiedzanie kaplicy, gdyby nie informacja w gablocie, że pieniądze z biletów idą na finansowanie parafii. Ze względu na nasze poglądy nie chcemy finansowo wspierać Kościoła katolickiego nawet taką symboliczną kwotą. Zrobiłem tylko zdjęcie kaplicy z zewnątrz. Zastanawia mnie znaczenie piramidy z okiem, która jest wyrzeźbiona nad wejściem do kaplicy. Ale skoro nie kaplica to co teraz? Nie daleko jest Szlak Ginących Zawodów, gdzie można zobaczyć jak kiedyś pieczono chleb, zajmowano się garncarstwem i można zwiedzić kuźnię. Okazało się, że jest tam dużo więcej atrakcji. Wstęp tylko 11zł za osobę. Załapaliśmy się na pokaz garncarstwa. Oktawia nawet wykonała małą miseczkę z gliny, oczywiście za dodatkowe 10zł. A następnie zwiedziliśmy całą osadę, czyli młyn, kuźnię, dom piekarza, robótki ręczne, miejsce na biesiadę, dom weselny i wielki piec do wypiekania chleba, do którego można wejść krótkim tunelem. Najlepsze jednak okazały się zwierzęta. Dostaliśmy torbę chleba do karmienia kóz, jeleni i owiec. Fajnie chrupały i jadły prosto z ręki. Jelenie to wspaniałe zwierzęta. W lesie bardzo płochliwe, a tam można było je poklepać. Samiec odganiał pozostałe osobniki ze stada i musieliśmy kombinować, żeby karmić małe jelonki. Było tam kilka zagród z Jeleniami. Pewnie dlatego, żeby samce nie walczyły między sobą. Każdy z nich miał swoje stado. Były trzy zagrody z Jeleniami, w tym w jednej z nich był wielbłąd, który wyraźnie rządził w tej zagrodzie. Dobre miejsce na biesiadę, grilla i piwo z dużą ilością atrakcji. Polecam bardzo odwiedzić to miejsce. Zostaliśmy też poczęstowani chlebem ze smalcem i ciepłą herbatą. Dzień deszczowy, więc pod koniec byliśmy jedynymi gośćmi. Na koniec właściciele gdzieś zniknęli, ale pozostawili nam pomieszczenie garncarskie z kominkiem, herbatą i dwoma kotami, żebyśmy mogli po zwiedzaniu zagrzać się i odpocząć. Muzeum zabawek pozostawiliśmy do zwiedzania na kolejny raz.