Cieszę się, że w ogóle rozgrzewka odbyła się. Pojechaliśmy leśnym odcinkiem w stronę Łomnicy na siku w lesie. Dla niewtajemniczonych dopiszę, że przez każdym startem warto nawodnić dobrze organizm, żeby odwodnienie podczas zawodów nastąpiło jak najpóźniej albo w ogóle. W związku z tym prawie każdy startujący przed startem szuka toalety. Potem na lekko można jechać na linię mety. To była też okazja do zrobienia kilku pamiątkowych zdjęć.

Na siku do lasu, po numery startowe, uzupełnienie bidonu nowym napojem izotonicznym - wg mnie rewelacyjny! Nareszcie jakiś porządny napitek. Zimno strasznie, więc rozgrzewka nie odniosła skutku, bo nogawki krótkie i gęsia skórka wyskoczyła.

Bardziej pojeździłem, żeby doregulować rower po Polanicy. Odkąd zdjąłem rower z dachu po ostatnim maratonie, tak stał do dnia kolejnego maratonu, czyli do dzisiaj. Nic przy nim nie zrobiłem. Przerzutki dalej nie działają, klocki z tyłu się skończyły (chyba, bo piszczały okropnie). Sebastian pod górę od razu wyrwał, więc widać, że nastawienie było u nas całkiem odwrotne. Ja powoli odzyskiwałem od rana chęci do życia.

Rozgrzewka, jeśli można to tak nazwać. Jeden mocniejszy strzał, na którym prawie wyplułem płuca.

Raportuję to nie z udziału w batalii o ranking kilometrów, a podjąłem decyzję, że będę pracował nad rozgrzewkami i rozjazdami. Dziś jak widać już nic się nie chciało. Ale niech wpis pozostanie dla zachęty, bo rozjazd to ważna rzecz. Myślałem, że maraton będzie prosty to jeszcze pojeździmy i pozwiedzamy okolicę, żeby zrobić rekonesans terenu pod jakieś kolejne rowerowe zgrupowanie dla wielbicieli szoszonów.

Rundka po ulicach Trutnova.

Generalnie rozgrzewka polegała na tym, że pojechałem dwa razy do lasu, żeby się odlać.